اجماع و تفاهم ملی پیش زمینهء صلح در افغانستان
پس از جنگ های متواتر و زیان های اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی و قرار گرفتن افغانستان در ردیف نا امن ترین کشور جهان در شاخص صلح جهانی ، مردم افغانستان به یک مرحله حساس قرار گرفته که همانا مذاکرات صلح بین الافغانی است
چهار دهه جنگ و بدبختی مردم افغانستان را فقیر و محتاج به کشور های بیرونی ساخته و با سرازیر شدن ملیارد ها دالر کمک جامعه جهانی افغانستان را کاملآ به یک کشور مصرفی تبدیل کرده و همین امر باعث شده تا روحیه تولید و رقابت تولیدات داخلی و داخلی نیز ضعیف گردد
دنیا تولید می کند و ما فقط مصرف میکنیم ، از اینکه ما از لحاظ اقتصادی یک کشور وابسته به کمک های کشور بیرونی هستیم و کشور های ایکه با ما روابط استراتیژیک دارند توقع دارند تا از مصرف منابع تمویل شده گزارش دقیق ارائیه شود ، بنآ فکر واحد ، ملت واحد ، تصمیم واحد و تفاهم کلی میتواند جوابگوی این همه موارد باشد
هرچند در جوامع چند هویتی مثل افغانستان برتری جویی های قومی ، خودکامگی ها ، برخورد های سلیقه یی ، تعصب لسانی و زبانی رسیدن به اجماع و تفاهم ملی را دشوار ساخته است ، اما هنوز هم دیر نخواهد بود تا بزرگان و رهبران سیاسی کشور به خاطر رفاه اجتماعی و ثبات سیاسی با راه اندازی سمپوزیم منطقه یی جهت جمع آوری دیدگاه طرف های درگیر جنگ در افغانستان ، نظرسنجی عامه پیرامون صلح ، ریشه یابی عوامل جنگ در سطح کشور ، بیان مزایای صلح و پیامد های جنگ و شنیدن صدای کسانیکه به نحوی از عملکرد حکومت نا راض هستند تا رسیدن به صلح پایدار و دوامدار زمینه ساز گفت و گو های بین الافغانی و در نهایت صلح دایمی در کشور شوند
گذشت زمان نشان داده است که تضاد منافع و عملکرد حکومت باعث شده تا صفوف مخالفین روز بروز قوی تر شده و با ختم یک جنگ ، جنگ قوی تر آغاز گردیده است
حالا اگر رهبران و بزرگان کشور واقعآ خدمت گار مردم هستند ابتدا بین خود شان اجماع و تفاهم ملی را ایجاد کرده با قوت تمام در گفت و گو ها و مذاکرات دوحه با معرفی یک تیم مذاکره کننده قوی که دارای آموزه های بلند اکادمیک ، تجربه خوب مذاکره و دپلوماسی ، شگرد های مذاکره ، لابی گری ، شناخت دقیق از وضعیت عمومی منطقه و به ویژه افغانستان ، هماهنگ کننده قوی و دادخواهی باشند ، خواسته و خطوط سرخ مردم افغانستان را با تخصص گرایی ، تدبیر و توسعه بیان کرده و به یک نتیجه مطلوب خواهیم رسید و اگر تیم مذاکره کننده به اساس قرعه کشی ، قوم ، جغرافیا و رهبر زاده ها باشد ما در برابر طرف مقابل جایگاه ضعیف داشته و به نتیجه خوب دست نیافته و هیچ تضمینی به خاتمه جنگ وجود نخواهد داشت
آتش بس دایمی ، قانون اساسی ، دسترسی به تعلیم و تربیه ، حفظ نیروهای امنیتی ، حفظ دستآورد های اخیر و نسل نو کشور از خواسته های مهم مردم افغانستان است که از سوی هئیات مذاکره کننده باید با قوت تمام از آن دفاع صورت گیرد
حالا که جنگ جزء از زندگی مردم افغانستان شده است ، و این مردم تشنهء صلح اند و از اقدامی که بتواند منجر به صلح و ثبات سیاسی گردد پشتیبانی می کنند
یک بار دگر تاکید میکنم که اگر رهبران سیاسی و بزرگان کشور ابتدا به اجماع و تفاهم ملی نرسند ، هر شهروند کشور خود را مالک این سرزمین نداند ، به خودکامگی ها ، برترجویی های قومی و زد و بند های سیاسی نقطه یی پایان گذاشته نشود ، عدالت اجتماعی به معنای واقعی آن تامین نشود ، رسیدن به صلح دایمی خیالی بیش نخواهد بود
فرهاد بهروز
ولایت کاپیسا
14 حمل 1399
