افغانستان مهد جرگه هاست؛ جرگه ها در مقاطع مختلف تاریخی برای مردم و سرزمین ما اهمیت خاص و سرنوشت ساز داشته و دارد. صلح هدف مقدس و نیاز اولیه برای مردم ما و تمام اتباع جهان است. ما مردم افغانستان به این امر معتقدیم که تأمین صلح پایدار و بازسازی کشور می تواند از طریق تفاهم و پذیرش همدیگر به بهترین وجه، مساعد گردد.
از جانب دیگر به این امر واقف هستیم که صلح نیاز به پیکار و مبارزه پیگیر با فاکتورهایی مانند تروریسم دارد که ثبات و آرامش عمومی را به چالش می کشاند و به کار دوامدار برای ساختن زیربناها، توسعه حکومتداری و توسعه اقتصادی و اجتماعی نیاز دارد.
افغانستان در این پیکار به اقدامات مشترک و همکاری های منطقوی و بین المللی در عرصه های مختلف نیاز دارد. از آن جمله می توان به بعضی همکاری های استراتژیک میان جمهوری اسلامی افغانستان و جمهوری هند که قبلا عقد شده، داشتن تعهد دوامدار سازمان ناتو، روابط استراتژیک به شکل سند همکاری های اقتصادی با اتحادیه اروپا، معاهده همکاری های استراتژیک با کشور شاهی انگلستان و گفتگوها برای انعقاد سند همکاری های استراتژیک با کشور استرالیا نام برد.
برای دریافت مشوره های ملت، درک خواستهای مردم در قبال انعقاد اسناد همکاری های استراتژیک بخصوص سند همکاری های استراتژیک با ایالات متحده امریکا و توافق روی مکانیزم سازنده برای پروسه صلح و گفتگو با مخالفین مسلح، لویه جرگه عنعنوی در شهر کابل دعوت گردید.
لویه جرگه عنعنوی که در طول تاریخ معاصر افغانستان از بزرگترین جرگه هاست و در آن بیشتر از دو هزار نفر نماینده از شانزده کته گوری اجتماعی اشتراک نموده اند از تاریخ ۲۵ ماه عقرب سال ۱۳۹۰ ه.ش شروع و به تاریخ ۲۸ عقرب سال ۱۳۹۰ پایان یافت.
اعضای جرگه بعد از بحث همه جانبه در کمیته های کاری و غور روی موضوعات مورد بحث جرگه، در مورد مسائل ذیل، به اتفاق آرا ابراز نظر نموده، این قطعنامه مشورتی را تصویب نمودند:
در عرصه سیاسی با تأکید روی نیاز و حفظ دستاوردهای ۱۰ سال گذشته افغانستان، احترام به قانون اساسی افغانستان، حقوق زنان و آزادی مطبوعات و با در نظرداشت وضعیت حاکم در منطقه همکاریهای استراتژیک با ایالات متحده که یک همکار استراتژیک نظام و مردم افغانستان می باشد بمنظور تأمین امنیت اقتصادی، سیاسی و نظامی کشور ضرورت پنداشته می شود.
امضای سند همکاریهای استراتژیک با ایالات متحده امریکا در همنوایی با منافع ملی افغانستان بوده و از اهمیت زیادی برخوردار است. چون با امضای این سند؛ امنیت سیاسی و نظامی افغانستان در منطقه تأمین می شود.
سفارش اعضای جرگه این است که حکومت افغانستان باید خطوط اساسی ذیل را در تمام انواع گفتگو بخصوص در چارچوب مذاکرات استراتژیک با ایالات متحده امریکا در نظر داشته باشد:
۱- به مقدسات دینی و عنعنات مردم افغانستان بدون هیچ نوع کوتاهی احترام گذاشته شود.
۲- به حاکمیت ملی و استقلال افغانستان احترام گذاشته شود و تضمین واضح در مورد جلوگیری از نقض آن موجود باشد ۳- قوانین افغانستان احترام و رعایت گردد.
۴- افغانستان باید از مفاد شامل فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد خارج و شامل فصل ششم منشور متذکره گردد.
۵- سند همکاریهای استراتژیک به ۳ زبان، دری، پشتو و انگلیسی ترتیب و در شروع آن بسم الله الرحمن الرحیم تحریر گردد.
۶- عملیات شب هنگام که از جانب نیروهای امریکایی صورت می گیرد به اسرع وقت افغانی شود؛ ۷- رهبری تمام عملیاتها باید به عهده نیروهای امنیتی افغانستان باشد. نیروهای امریکایی باید از عملیاتهای خودسرانه و بدون هماهنگی با نیروهای امنیتی افغانستان خودداری نموده و به حاکمیت ملی کشور احترام نماید؛
۸- تلاشی منازل مسکونی، نباید توسط نیروهای خارجی صورت گیرد. در صورت ضرورت هرنوع تلاشی و خانه پالی توسط نیروهای امنیتی داخلی صورت گرفته و این پروسه باید کاملا افغانی شود؛
۹- زمان انفاذ همکاریهای استراتژیک به زودترین فرصت و پس از امضای سند شروع گردد. ۱۰- در صورت امضای سند همکاری های استراتژیک باید در مورد ضمانت اجرایی آن توافق و معلومات مشخص وجود داشته باشد؛
۱۱- ایالات متحده تعهد نماید که به ساختارهای موازی به حکومت جمهوری اسلامی افغانستان خاتمه داده و نهادهای رسمی حکومتی را در پیشبرد وظایف محوله شان همکاری نمایند.
۱۲- اعضای جرگه مخالف حضور دایمی امریکا در افغانستان می باشد. ولی تا زمانی که حکومت افغانستان توان دفاع از خاک خود را به گونه مستقل پیدا نماید با حضور نیروهای نظامی خارجی مشکلاتی وجود ندارد. بنابراین هرنوع، سند همکاری های استراتژیک که با ایالات متحده امریکا امضا می شود باید موقتی بوده و در ظرف ده سال آینده ختم شود؛
۱۳- امریکا نمی تواند در امور مربوط به شورای ملی، ساختارهای سیاسی و امور قضایی افغانستان مداخله نمایند و یا در خاک افغانستان زندان داشته باشد.بنابراین مسؤلیت تمام زندانهای امریکایی که در قلمرو افغانستان وجود دارد به اسرع وقت با تمام زندانیان ان به حکومت افغانستان سپرده شود
۱۴- ایالات متحده امریکا باید در مدت زمانی که سند همکاری های استراتژیک نافذ است تمام نیازمندی های تسلیحاتی و تجهیزاتی نیروهای امنیتی کشور به شمول زمینی و هوایی را با امکانات مدرن اکمال نماید؛
۱۵- امریکا در قسمت احیا، تعلیم، تجهیز و تسلیح قوای هوایی کشور اقدام عاجل نماید. ۱۶- در صورتی که این خواست مردم مبنی بر تجهیز و تسلیح نیروهای امنیتی برآورده نشد، حکومت افغانستان باید بعد از تحلیل اوضاع از طریق خود اجراآت مقتضی نماید؛
۱۷- امریکا باید در مورد آماده ساختن بورسیه ها و زمنیه های تحصیلات عالی در رشته های مختلف تعهدات مشخص داشته باشد.
۱۸- سند همکاری های استراتژیک بعد از مشوره و تصویب شورای ملی کشور، مدار اعتبار باشد؛ ۱۹- برای حصول اطمینان از همکاریهای استراتژیک سند مورد نظر باید در سازمان ملل ثبت شود و از آنها تعهد گرفته شود که همکاریها و امور تعهد شده از سوی امریکا در وقت معین آن عملی می گردد.
۲۰- افغانستان و امریکا این سند را به عنوان دو کشور مستقل و مساوی با در نظرداشت اصول و روابط مروج بین الدول امضا نمایند؛
۲۱- در سند باید ذکر گردد که در صورت حمله کدام کشور دیگر بالای افغانستان، امریکا در پهلوی افغانستان ایستاده می شود.
۲۲- امریکا از اتباع افغانستان، خاصتاً از مهاجرین افغان در خارج از کشور حمایت نموده و در صورت بروز مشکلات، بر دولتهای میزبان فشار وارد نماید؛
۲۳- امریکا باید ضمانت نماید که افغانستان به صحنه رقابتهای سیاسی مبدل نمی گردد.
۲۴- امریکا باید ضمانت کند که در پروسه صلح افغانستان همکاری می نماید و همکاری های استراتژیک آن کشور مسائل مربوط به صلح را نیز تحت پوشش قرار می دهد
۲۵- سند همکاریهای استراتژیک توسط متخصصین دقیقاً ارزیابی، تجزیه و تحلیل شود. ۲۶- میعاد سند همکاری های استراتژیک، ده سال می باشد و بعد از تکمیل میعاد آن قابل تمدید می باشد؛ ۲۷- افغانستان و امریکا به صورت مساویانه حق فسخ سند همکاریها را داشته باشند.
۲۸- امریکا در عرصه مباحثات و منازعات آب، حکومت افغانستان را همکاری نماید ۲۹- با امضای این سند، اسناد و قراردادهایی که در دوران حکومت موقت، انتقالی و دوره اول حکومت انتخابی افغانستان به امضا رسیده است لغو گردد.
۳۰- سند همکاری های استراتژیک، در صورت امضاء، صرفاً به خاطر تغییر نظام سیاسی در یکی از کشورهای طرف معامله، تغییر خورده نمی تواند؛
در عرصه دفاعی و امنیتی؛ قرار است در سال ۲۰۱۴ میلادی روند انتقال مسؤلیتهای امنیتی و دفاعی کشور از نیروهای بین المللی به قوت های امنیتی افغانستان تکمیل گردد بنابراین به تداوم همکاریهای امنیتی کشورهای بزرگ دنیا با جمهوری اسلامی افغانستان بنابر نیازمندیهای عینی ضرورت است
با درک این حقیقت که امنیت و ثبات کشور ما هنوز در معرض خطرات داخلی و بیرونی قرار دارد همکاریهای استراتژیک امریکا با افغانستان از اهمیت خاصی برخوردار است بنابراین مردم افغانستان از امریکا در خصوص تقویت ظرفیتهای دفاعی و امنیتی کشور توقع دارند که :
۳۱- امریکا، افغانستان را بنا به درخواست خود افغانستانی ها در دفع تجاوزات خارجی و بر اساس اصول پذیرفته شده بین المللی، همکاری به موقع نمایند.
۳۲- اتباع امریکایی، در صورت ارتکاب جرائم در قلمرو افغانستان، مصونیت قضایی نداشته و مطابق قوانین افغانستان محاکمه شوند؛
۳۳- نیروهای نظامی امریکا در تأسیسات نظامی شان در زیر بیرق افغانستان زندگی نموده و به قانون اساسی کشور احترام نمایند.
۳۴- از داخل خاک افغانستان بر علیه هیچ کشوری عملیات نظامی صورت گرفته نمی تواند، مگر در حالاتی که جنگ علیه تروریسم ایجاب نماید، امریکا باید به این اصل احترام بگذارد و در مورد عملی نمودن آن ضمانت های معتبر ارائه نماید؛
۳۵- امریکا باید زمینه آن را مساعد سازد تا حکومت افغانستان بتواند از سرحدات خود صورت مؤثر حفاظت نماید. ۳۶- امریکا باید در استراتژی خود در عرصه مبارزه علیه تروریزم و مواد مخدر تغیرات قابل ملاحظه آورده و پایگاههای اصلی تروریزم را مورد نشانه و هدف قرار دهد و از بین ببرد؛
۳۷- سند همکاریهای استراتژیک با امریکا در حد یک پیمان یا موافقتنامه باشد نه اعلامیه یا چیزی کمتر از پیمان و موافقتنامه؛
۳۸- با تأکید بر اینکه امریکا و جامعه جهانی تا حال در ایجاد، تمویل، تجهیز و تسلیح نیروهای امنیتی کشور همکاری های بی شائبه نموده اند، اعضای جرگه می خواهند تا جهت تقویت، تجهیز و تسلیح نیروهای امنیتی کشور با وسایل مدرن و آموزش این نیروها تعهدات امریکا به شکل منظم و زمانبندی شده ادامه یابد؛
۳۹- در ارتباط با همکاریهای دفاعی و امنیتی امریکا با افغانستان و استفاده از تأسیسات نظامی کشور اکنون و پس از سال ۲۰۱۴ ، حخکومت افغانستان باید اصول نافذ بین المللی را رعایت نماید. تعداد و نوعیت تأسیساتی را که امریکا خواهان آن است هم اکنون تعیین گردد.
۴۰- در صورت توافق، تأسیسات و عساکر خارجی کاملا بیرون از شهرها و دور از محلات مسکونی و دور از محلاتی باشند که در آن معادن و منابع زیرزمینی وجود دارد؛
۴۱- ترجیح داده شود که این تأسیسات در نزدیکی سرحدات افغانستان با کشورهای همسایه بخصوص با کشورهایی که افغانستان از آنجا تهدید می شود ؛ قرار گرفته شود.
۴۲- در مورد جبران خساره ناشی از تاسیسات نیروهای امریکا که بر ملکیت های شخصی اعمار گردیده است، باید دستورالعمل واضح ترتیب و عملی گردد؛
۴۳- امریکا نمی تواند از این تأسیسات برای تقویت مخالفین استفاده کند. ۴۴- امریکا در برابر استفاده از تاسیسات افغانستان مکلف است تا سالانه بودجه کافی بخاطر ارتقای ظرفیت، بازسازی و تقویت نیروهای امنیتی کشور و انکشاف سایر عرصه ها مانند معارف، صحت، ایجاد تاسیسات برق، استخراج منابع زیر زمینی و انکشاف زراعت بپردازد.
در عرصه توسعه اقتصادی و اجتماعی با توجه به رشد اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی افغانستان مردم ما توقع دارند تا ایالات متحده امریکا در خصوص همکاری های اقتصادی و اجتماعی به مسائل ذیل توجه نمایند.
۴۵- در مورد کمک های مالی و پولی ایالات متعهده امریکا باید تعهدات مشخص و زمان بندی شده از جانب آن کشور وجود داشته باشد.
۴۶- حداکثر مصرف پول کمکی از طریق بودجه ملی و بر اساس اولویت های شناسایی شده در بودجه افغانستان صورت گیرد؛
۴۷- روی ساختن زیر بناها در افغانستان توجه بیشتر صورت گیرد. ۴۸- به منظور شکوفایی اقتصاد افغانستان روی توسعه تجارت و جذب سرمایه گذاری خارجی تإکید به عمل آید؛ ۴۹- با در نظر داشت موقعیت حساس جغرافیایی افغانستان من حیث نقطه اتصال میان آسیای مرکزی، آسیای جنوبی و خاور میانه در راستای رشد و انکشاف ترانزیتی و تجارتی همکاری لازم و توجه بیشتر صورت گیرد.
۵۰- با توجه به اینکه افغانستان از نظر ذخایر طبیعی، یک کشور غنی می باشد و استخراج معادن در ثبات اقتصادی کشور نقش عمده دارد، ایالات متحده در تشویق و جذب سرمایه گذاری و رشد ظرفیت های لازم برای استخراج شفاف معادن طوری کمک نماید تا بیشترین منفعت از این مدرک به مردم افغانستان برسد؛
۵۱- ایالات متحده امریکا در قسمت دادن قرضه ها و سکتور خصوصی همکاری نماید. ۵۲- امریکا از استفاده و ذخیره سلاحهای هسته ای، شیمیایی و بیولوژیکی در داخل افغانستان جداً خودداری کرده و از دفن مواد اضافی اسلحه هسته ای در داخل خاک افغانستان جلوگیری نموده در قسمت حفظ محیط زیست با حکومت افغانستان همکاری می نماید؛
۵۳- ایالات متحده امریکا باید افغانستان را در عرصه رشد و انکشاف صنعت همکاری قابل توجه نماید. ۵۴- در عرصه صحت، همکاری های امریکا باید بیشتر شود
پروسه صلح و مصالحه ملی و بازگشت به زندگی مسالمت آمیز ۵۵- چون صلح، یک امر الهی و نیاز مبرم مردم افغانستان است به ادامه آن تأکید می شود ولی با در نظر داشت تجارب یک سال گذشته خواهان تغییر در عملکرد این پروسه هستیم. پروسه صلح باید فراگیر بوده و در تمام ابعاد آن تدابیر مشخص را با در نظر داشت سفارشات این جرگه در نظر بگیرد.
۵۶- سفارشات ۱۶ فقره ای که سال گذشته در جرگه ملی مشورتی صلح تصویب گردید و نتیجه مباحثات سه روزه نمایندگان مردم افغانستان بود یکبار دیگر تأکید است. در عملی شدن آن باید با جدیت و دقت بیشتری به خرج داده شود. تداوم در روش های کاری یک امر ضروری برای موفقیت برنامه های ملی است.
با تغییر شرایط، در تاکتیک های نیز تغییرات وارد گردد و دولت نباید روش خود را هر روز با حوادث روزمره پیوند داده و پالسی جدید را وضع ماید بلکه باید برای اصلاح نقایص اقدام نماید؛
۵۷- شهادت نابهنگام جناب پروفسر برهان الدین ربانی، رئیس جمهور سابق کشور، رئیس شورای عالی صلح و جهاد و مقاومت افغانستان ضربه جدی را به پروسه صلح وارد نمود در حالی که ما این عمل غیر انسانی و اسلامی را شدیدا تقبیح می نماییم و به صلح باور داریم،
از دولت و شورای عالی صلح به جدیت می طلبیم تا راه صلح را که استاد شهید زندگی خود را قربان آن کرد با جدیت ادامه داده و نگذاردتا دشمنان افغانستان به نیات شوم خویش که همانا توقف پروسه صلح، ایجاد فضای بی اعتمادی در بین مردم افغانستان و جلوگیری از پیوستن مخالفین به پروسه صلح می باشد،
نائل آیند برای بهبود رابطه مردم و دولت کار بیشتر صورت گیرد زیرا فاصله ایجاد شده فعلی یکی از عوامل نفوذ عمال تروریستی در کشور می باشد.
و همچنان یک مطلبی که مانده است این است که کمیته ها خواسته بودند که باید دوستی استاد ربانی نهایی شود و و قاتلینش به پنجه قانون سپرده شوند، این موضوع مانده است که لطفا اضافه کنید.
۵۸- اعضای جرگه از کشور پاکستان می خواهند تا هیئت افغانی را که به خاطر تحقیقات در مورد شهادت استاد ربانی، رهبر فقید جهاد و شهید صلح به آن کشور اعزام گردیده است، بپذیرد و با آنها در راستای دریافت حقایق همکاری نماید؛ ۵۹- در صورت عدم کامیابی این هیأت از جامعه بین المللی خواسته می شود تا برای بررسی موضوع یک هیأت عالی رتبه را از جانب خود تعیین نماید.
۶۰- اعضای جرگه از جامعه بین المللی می خواهند تا در پروسه صلح افغانستان همکاری نمایند و به خاطر محدود ساختن زمینه های فعالیت شبکه های تروریستی، بالای ج.ا. پاکستان و ج. ا. ایران فشار بیاورند
۶۱- دولت باید در راستای تشخیص و محدود ساختن پیوستن هم وطنان ما با گروههای مسلح مخالف کار جدی و قابل لمس نماید.
۶۲- دولت در تقویت تبلیغات مثبت از طریق منبرها که فعلا وسیله تبلیغاتی مخالفین مسلح دولت است سعی بلیغ به خرج دهد؛
۶۳- دولت زمینه های تعلیم وتربیت دینی را به ثبت عالی در داخل کشور مساعد سازد تا اولاد وطن به خاطر فراگیری دانش دینی مجبور به سفر به خارج کشور وطعمه تروریزم نشوند.
۶۴- موفقیت تطبیق هر پالیسی و روش به رهبری قوی، با درایت و متعهد بستگی دارد. بنابراین، از رئیس جمهور تقاضا می نماییم تا شخص ثالث بالخیر، با تجربه و متدین را که اعتماد همه جوانب را حاصل نموده بتواند به ریاست شورای عالی صلح تعیین نماید. در عین زمان، به ترکیب و تعداد اعضای شورای عالی صلح نیز باید مرور مجدد صورت بگیرد و مؤثریت و تعهد در آن در نظر گرفته شود.
۶۵- در تشکیل شورای عالی صلح، در ساختارهای جانبی آن و سایر ساختارهای حکومتی بازنگری صورت گیرد (برای یکشخص نباید چندین وظیفه مهم سپرده شود.
۶۶- بودجه شورای عالی صلح، مراجع تمویل و شیوه های مصرف و حساب دهی آن باید مورد تجدید نظر قرار گیرد. ۶۷- جریان مذاکرات با سران مخالفین مسلح دولت باید براساس تحلیل های همه جانبه از واقعیت های عینی، اوضاع سیاسی و امنیتی منطقه و از یک موقف قوی صورت گیرد. بسیج مساعی مشترک مردم، دولت و جلب پشتیبانی و همکاری های صادقانه کشورهای منطقه و جهان افغانستان را در این موقف قرار می دهد.
۶۸- با توجه به جریانات اخیر، مطالب ذیل را در شکل دهی پالیسی جدید صلح لازم دانسته و توصیه می نماییم:
از دوست، مخالف و دشمن باید یک تعریف مشخص ارائه گردد تا پروسه صلح در چارچوب آن، تطبیق شده بتوانند.
مذاکرات با مخالفینی صورت گیرد که هویت ثابت افغانستانی داشته باشند، آدرس دقیق شان معلم باشد و من حیث یک جریان سیاسی مشروع خواهان راه حل سیاسی در کشور باشند.
همه می دانند که سران مخالفین کشور در پاکستان زندگی می کنند و حلقات خاصی در آن کشور با آنها در تماس نزدیک اند؛ برای برقراری صلح و ثبات در افغانستان، همکاریهای صادقانه و دوامدار پاکستان یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. توقع اعضای جرگه از دولت پاکستان این است که روش خود را در قبال افغانستان تغییر دهند و به عوض ایجاد بحرانهای امنیتی که دامنگیر خود آنها نیز گردیده است در رفع آن همکاری صادقانه نمایند
دروازه صلح برای مخالفین مسلح و رهبرانشان که آرزوی ترک خشونت و بازگشت به زندگی سلح آمیز را داشته باشند، باز گذاشته شود، دقت کامل صورت گیرد تا تجارب تلخ گذشته تکرار نگردد
وهویت آنهایی که تحت عنوان مخالفین با این پروسه یکجا می گردند، به صورت دقیق تشخیص گردد. بر علاوه کسانی که صادقانه با پروسه صلح یکجا می شوند، مصونیت وامنیت آنها تکمیل گردد و با مشکلات کسانی که از اعمال جنایتکارانه تروریستان آسیب می بینند، رسیدگی دقیق و به موقع صورت گیرد.
توجه بیشتر به کار در داخل کشور متمرکز گردد تا به مردم روحیه اعتماد و تصاحب داده شود. پروسه صلح باید موازی با پروسه انتقال مسئولیت ها، حکومت داری خوب و انکشاف در سطح ملی عملی گردد. نواقصی در ترکیب و شیوه کار کمیته های صلح ولایتی وجود دارد باید با تجدید نظر بر آنها برطرف شوند....
برای مطالعات دوام دار درباره روند صلح یک مرکز مطالعات صلح ایجاد و یک کنفرانس بین المللی صلح در یکی از کشورهای اسلامی دایر گردد که در آن پیام صلح و فتوای نامشروع بودن جنگ به جهانیان شنوانده شود.
فقر چالش بزرگی در سر راه امنیت در روستاها و دهات کشور می باشد. دولت به مشکلات اقتصادی مردم از طریق فراهم سازی زمینه های کار، تعلیم و تربیه رسیدگی نماید.
۶۹- دولت و شورای عالی صلح با همکار تمام نهادهای ذیربط یکجا با مساجد، تکایا و نهادهای جامعه مدنی و فرهنگی کشور در راستای ترویج فرهنگ صلح کار شدید را راه اندازی نمایند تا مردم از رابطه نزدیک پروسه انتقال، پروسه صلح، همکای های منطقه ای و بین المللی، همکاری های استراتژیک با ایالات متحده امریکا و سایر کشورها یک دید روشن داشته باشند و در روشنایی آن بدون تشویش در پروسه صلح فعالانه سهم بگیرند.
۷۰-ما تاکید می نماییم که پروسه صلح باید تحت رهبری افغانها پیش برده شود. در حالیکه از حمایت جامعه بین المللی در این راستا ابراز امتنان می نماییم خواهان همکاری های دوامدار و جدی آنها و مخصوصا کشورهای منطقه و جهان اسلام می باشیم. در عین زمان از آنها می خواهیم تا از اقدامات موازی بدون اطلاع دولت افغانستان و یا شورای عالی صلح که زمینه را برای بازی های استخباراتی مساعد می سازد خودداری نمایند
۷۱- ما از تمام کشورهای همسایه و منطقه می خواهیم که رقابت برای نفوذ در افغانستان را با استفاده از وسایل بی ثباتی کنار بگذارند و به وضع آن در همکار صادقانه و نزدیک که خیر و صلاح همه در آن نهفته است، مردم افغانستان را کمک نمایند تا بعد از سه دهه قربانی به صلح برسند. صلح و ثبات در افغانستان در حقیقت به معنی صلح و ثبات در منطقه است.
۷۲-ما اعضای جرگه یکبار دیگر از مخالفین و رهبرانشان در هرکجا که هستند می خواهیم تا با مسئولیت در قبال مردم افغانستان برخورد نمایند...
۷۳- ما از مسؤلین دارالانشای کمسیون آمادگی برای تدویر جرگه عنعنوی می خواهیم تا مجموع سفارشات کمیته های کاری را رسما به دولت و شورای عالی صلح بسپارند تا در روشنایی سفارشات تفضیلی تدابیر مشخص را رو دست گیرند.
۷۴- آن عده از اراکین دولتی که به اشکال مختلف در بی ثباتی نظام نقش دارند و در پشت پرده به تخریب نظام می پردازند، از موقف شان برطرف گردند تا نظم و ثبات در کشور تامین شود.
۷۵- حکومت افغانستان برای دست یافتن به صلح دایمی و دریافت راه حل مؤثر و سریع برای حل معضلات امنیتی در افغانستان و منطقه باید با جمهوری اسلامی افغانستان به گفتگوی جدی بپردازند.
۷۶- امریکا از پیشبرد مذاکرات مخفیانه با سران طالبان و مخالفان حکومت خودداری نماید. خبرگزاری جمهور
